แนะนำตัวก่อนเนอะ ชื่อ แตงโม ค่ะ อายุ 23 ปี เรียนอยู่ คณะที่อดหลับอดนอนมากที่สุด อยู่มหาลัยที่มี ณเดชน์และเจมส์จิ
เป็นพรีเซ้นเตอร์ ฮ่าๆ
เรียนจบแล้วค่ะ รอแค่รับปริญญา สิ้นปี และนี่ คือจุดเริ่มต้น ของเรื่องนี้ ฮ่าๆ
จุดเริ่มต้น ของการลดน้ำหนักมาจากรูปที่ถ่าย ชุดครุย เพื่อแสดงเอกสารจบ รู้สึกรับตัวเองไม่ได้เลย ทำไมอ้วนอย่างงี้ นี่หน้าหรือกะละมัง
เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองอ้วนมาก ก็เพราะรูปนี้ คือแบบ ไม่คิดเลยว่าจะมาไกลได้ขนาดนี้ ไม่ใช่สวยนะ อ้วนเป็นช้าง
ต้องย้อนเรื่องก่อนว่า ก่อนจะลดน้ำหนัก มีความคิดว่า ก่อนหน้านี้ คิดมาตลอด กรุคงไม่ได้เกิดมาเพื่อผอม จงอ้วนอย่างน่ารักต่อไป
ก็เอาแต่กินๆ เพราะเวลาถ่ายรูป ถ่ายแค่หน้า เลยไม่รู้สึกว่าตัวเองอ้วนเลย ไม่ออกกำลังกาย หลอกตัวเองมาตลอด จนกระทั่งวันนึง
น่าจะเดือนกุมภาพันธ์ ไม่เกี่ยวกับเดือนความรักอะไรเลย แต่เป็นเดือนที่ต้องไปถ่ายรูปชุดครุย แล้วคือ รูปที่ถ่ายออกมา
คือเพื่อนๆ ดูดีกันทุกคน หน้าไม่บานกันเลย น้ำหนักเราดิ 73 อะ
ต้องย้อนก่อนว่าก่อนหน้านี้ คือเป็นคนอ้วน แม่ทำอาหารอร่อย เราก็ตามใจปาก เพื่อนชวนกินบุฟเฟ่ ก็ไป คือชอบอะ
คือช่วง ก่อนหน้านี้ ที่ผ่านมา ทำกิจกรรม ที่เชียงใหม่กับมหาลัย ยังคงไม่รู้ตัวเองนะ ว่าอ้วน
น้ำหนักตอนนั้น เท่าที่จำได้ คือ 73 คือเป็นอะไรกลัวเครื่องชั่งน้ำหนักอะ ไม่กล้า มันอาจจะมากกว่า 73 ก็เป็นได้
ปกติไม่ชอบทานเลย ข้าวเช้า หลายคนบอกสำคัญ แต่ไม่ชอบ คือจะเน้นมากเลย ข้าวเย็น เพราะแม่กลับมาบ้าน
แม่ชอบทำของอร่อยอะ คือชอบไปหมดอะ แล้วก็ ซัดแหลกเลย ไม่ห่วงเลย ว่าตัวเองอ้วน
ล่าสุดคือ อ้วนไง ล้ม ช้างล้ม เข้าใจเลยคำนี้ แขนเดาะเลย ทำงานไม่ได้ แต่มันก็ไม่ถึงกับแขนหักนะ แค่เส้นเอ็น อักเสบ
แต่หลายคนบอกเลย เพราะอ้วนไง ล้มมาแล้วมันก็เป็นแบบนี้ เพราะน้ำหนักตัว เราก็ฟังอะนะ ฟังไปงั้นละ คิดว่าสาเหตุคือไม่ใช่น้ำหนัก
แต่เป็นเพราะ ซุ่มซ่ามเอง
ช่วงฝึกงานปีที่แล้ว วันจบฝึกงาน ยังคงกินแหลก ร่างเลยแตก ฮ่าๆ
ก็เริ่มเลย เปิดกระทู้ดู ต่างๆ ว่าทำยังไง ทำอะไรบ้าง ในกระทู้ส่วนใหญ่ ก็ให้ทานคลีน เราก็เริ่มเลย ซื้อ น้ำมัน สเปรย์ มาติดไว้เลย
ซื้อผัก ส่วนใหญ่จะเป็น ฝักทอง ก็ซื้อเลยมาเก็บไว้ แล้วก็ไก่ แล้วก็ลด ของทอดเลย กินข้าวให้น้อยลง
แต่กินผลไม้ให้มากขึ้น โดยปกติแล้วเป็นคนไม่ชอบกินน้ำอัดลม
พอเริ่มทานอาหารคลีนแล้ว ก็เริ่ม มาดูวิธีออกกำลังกาย เห็น อะไรที่ง่ายที่สุด เราก็เลือก T25 เห้นว่า มันเวลาน้อย
แต่ไม่คิดเลย ว่ามันจะโหด ขน๊าดดดดดด คือวันแรก เต้น คือ ไม่ถึงอะ 25 นาที ไม่ไหวอะ เหนื่อยเหมือนจะตาย รู้สึกงั้นจริงๆ
วันที่สอง ก็เริ่มอีก เต้นอีก วันนี้รู้สึกไม่ค่อยเหนื่อยเท่าวันแรก แต่ก็เต้นไม่ถึง 25 นาที นะ
วันที่สาม ผื่นตัวเองเลย ว่า ต้องทำให้ได้นะ เต้นให้ได้ก็เต้นจนครบ 25 นาที ทำตามทุกท่าเลย
อาทิตแรก พยายามเต้นให้ได้ทุกวัน ตื่นเช้ามา เต้นก่อนเลย พอเต้นเสรจ ดื่มน้ำ ดื่มนม
อาหาร ก็ควบคุมให้ไม่มัน คือเน้นผัก เมนูโปรดเลย คือ ฟักทองย่าง ใช้แค่น้ำมันสเปรย์
เคยอ่านในเว็บที่แชร์ๆกันว่า ให้กินกล้วยตอนเช้า เราก็ทำ เราก็กินตามนั้น ก็รู้สึกว่า มันอยู่ท้องเหมือนกันนะ แล้วก็ กินนม low fat 0%
จากที่เมื่อก่อนเคยเป็นคนที่ ไม่เลือกอาหารเข้าปาก ตอนนี้ ก็เลือกมากเลยนะ จะกินแต่ละอย่าง คือแม่ว่าเลยอะ
ว่า หมดค่าผลไม้ มากกว่า ค่าอาหารคนในบ้าน แต่ก็บ่นไปงั้นนะ แต่ก็ยังซื้อผลไม้มาให้ตลอด
ลดน้ำหนัก มันขึ้นอยู่ที่ปากเราจริงๆนะ อยู่ที่เราจะเอาอะไรใส่ปาก แต่ผลที่มันเกิด มันไม่ได้เกิดที่ปากนะ ปากมันก็แค่เคี้ยวแล้วกลืน
แต่ผลมันอยู่ที่ ตัวเรานะ ถ้าเริ่ม ก็เริ่มเลย อย่าผลัดว่า พรุ่งนี้จะลดความอ้วน ร้อยทั้งร้อย เห็นมาเยอะแล้ว ซึ่งตัวเองก็เคยเป็น ทำไม่ได้
ลดเลย เริ่มเลย จริงจังเลย ตัวเรา เรากำหนดเอง อยากมีชีวิตที่ดี สุขภาพ แข็งแรง เริ่มเลย
v
v เหลือ 67
เหลือ 61 พรีเซ้นไฟนอลทีสิทวันสุดท้า
และรูปปัจจุบัน เหลือ 57-58 น้ำหนักมันขึ้นลง อยู่ประมานนี้ แต่เป้าหมายข้างหน้า คือ 50 แฮร่
แต่ละอาทิตจะคอยถ่ายรูปพุงตัวเอง ไว้ เพื่อเตือนสติ ว่าก่อนเราจะท้อ คิดย้อนกลับไปว่า ตอนเราเริ่ม เราเริ่มมันเพราะอะไร
ลดน้ำหนัก มันสำคัญตรงที่ใจ กับปากเรามากๆเลยนะ อยากเป็นกำลังใจให้ คนอ้วน มากๆ ต้องสู้กับตัวเอง กับอาหารตรงหน้า
แต่เชื่อเถอะ ว่าถ้าเริ่มทำแล้ว เราจะรู้สึกดีขึ้น ถ้าเราสามารถทำมันได้
ขอบคุณที่เปิดอ่านนะคะ ไว้สำหรับเป็นแรงบันดาลใจนะคะ เริ่มทำไปพร้อมกัน next station 50 !
ที่มา www.bigza.com